کفش کار کارگری سبب ایست قلبی جوانی شد

کفش کار کارگری Pointe برای رقص باله طراحی شده اند اینها یک جعبه پنجه دارند که با چسب سفت شده و یک کفی سخت شده دارند تا رقصنده بتواند روی نوک انگشتان پا بایستد. آنها توسط نوارها و تسمه های الاستیک که به مچ پاهای رقصنده بسته می شوند، محکم می شوند.

کفش‌های باله، کفش‌های نرم و انعطاف‌پذیری هستند که از بوم یا چرم ساخته شده‌اند، با زیره‌ای پیوسته یا دوقسمتی برای رقص باله استفاده می‌شود.

زیره معمولاً از چرم ساخته می‌شود، با مواد ضخیم‌تر در زیر توپ و پاشنه پا، و مواد نازک‌تر و در نتیجه انعطاف‌پذیرتر در زیر قوس به‌طوری‌که پا به‌راحتی قابل اشاره است. آنها معمولاً توسط الاستیک در بالای پا محکم می شوند.

Ghillies کفش های نرمی هستند که در رقص ایرلندی، رقص روستایی اسکاتلندی و رقص کوهستانی استفاده می شود.

کفش‌های جاز معمولاً دارای یک زیره لاستیکی دو قسمتی برای ایجاد انعطاف‌پذیری و کشش و یک پاشنه کوتاه. آنها توسط توری یا درج های الاستیک به پا محکم می شوند.

از کفش های تانگو و فلامنکو برای رقص تانگو یا فلامنکو استفاده می شود کفش های اتاق رقص به دو دسته تقسیم می شوند: سالن رقص و آمریکای لاتین. هر دو با کف جیر مشخص می شوند. کفش های مجلسی مردانه معمولاً توری با پاشنه های یک اینچی و رویه چرم لاکی هستند.

کفش های مجلسی زنانه معمولاً کفش های مجلسی با پاشنه دو اینچی هستند که از پارچه ای ساخته شده اند که می تواند مطابق با لباس رقصنده باشد.

برخلاف پاشنه‌های بال‌کم که وزن را به طور مساوی در پا توزیع می‌کند، کفش‌های آمریکای لاتین دارای پاشنه‌های بلندتری هستند که وزن را روی انگشتان پا منتقل می‌کنند.

کفش های لاتین نیز انعطاف پذیرتر از کفش های مجلسی هستند. کفش‌های لاتین مردانه معمولاً دارای پاشنه‌های 1.5 تا 2 اینچی هستند، در حالی که کفش‌های لاتین زنانه دارای پاشنه‌های 2.5 تا 3 اینچی هستند. کفش‌های زنانه معمولاً روباز و بنددار هستند.