تقریبا نیمی از جمعیت ایالات متحده هر روز از یک نوشیدنی چای دبش خاکستری لذت می برند. رایج ترین انواع چای های کافئین دار سیاه، سبز و اولانگ هستند و محبوبیت هر نوع از نظر جغرافیایی متفاوت است.
در ایالات متحده، مصرف چای سیاه بسیار بیشتر از دو نوع چای دیگر است. در مقابل، در آسیا، چای سبز رایج‌تر است. در جنوب چین، چای اولانگ در صدر جدول قرار دارد.
چای سیاه، سبز و اولانگ از همین گیاه تهیه می شود. مشخصات طعم منحصر به فرد هر یک از این چای ها به دلیل تفاوت در نحوه پردازش برگ های گیاه کاملیا سیننسیس است.
با این حال، چای های گیاهی از یک گیاه ساخته نمی شوند. این چای ها محصول ریشه، برگ، گل و سایر اجزای گیاهان مختلف هستند. بابونه و نعناع دو دمنوش گیاهی محبوب هستند. بابونه از گل های گیاه و نعناع از برگ های گیاه نعناع تهیه می شود.
چای سیاه، سبز و اولانگ همگی حاوی کافئین هستند. چای سیاه کافئین بیشتری نسبت به چای سبز دارد. با این حال، محتوای کافئین نیز به فرآیند دم کردن مربوط می شود. هر چه چای بیشتر دم بکشد، محتوای کافئین بیشتری دارد. چای های کافئین دار معمولاً کافئین کمتری نسبت به قهوه دارند:
یک فنجان 8 اونس قهوه حاوی حدود 95 میلی گرم کافئین است مقدار مساوی چای سیاه حدود 48 میلی گرم دارد در یک فنجان چای سبز فقط 29 میلی گرم وجود دارد.
اولانگ در هر فنجان حدود 38 میلی گرم کافئین فراهم می کند چای سیاه، سبز و اولانگ بدون کافئین حاوی مقادیر بسیار کمی کافئین است بسیاری از چای های گیاهی فاقد کافئین هستند.
چای های کافئین دار و گیاهی ممکن است مقادیر بسیار کمی از مواد معدنی مانند پتاسیم، فسفر، منیزیم، سدیم، مس و روی را فراهم کنند.
مقدار واقعی بسته به سن و شرایط رشد گیاه چای متفاوت است. به عنوان مثال، تنها حدود 5 میلی گرم کلسیم در یک فنجان چای گیاهی مانند بابونه وجود دارد. چای همچنین منبع فلوراید است، اما مقدار آن بسته به نوع و مقدار آبی که برای تهیه آن استفاده می شود، می تواند متفاوت باشد.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.