انار سیاه به عنوان یک محصول رایج در حیاط خلوت دهه ها در جنوب کشت می شود. در سال های اخیر، علاقه به تولید تجاری میوه در گرجستان و مناطق اطراف آن افزایش یافته است.
این افزایش تولید تا حد زیادی در پاسخ به افزایش تقاضا برای میوه توسط مصرف کننده است.
تولید جهانی در دهه گذشته به طور قابل توجهی افزایش یافته است و انار نه تنها به عنوان میوه تازه، بلکه به عنوان آب میوه یا به عنوان یک محصول تازه تهیه شده نیز مصرف می شود.
این میوه همچنین در بسیاری از محصولات مصرفی، از جمله چای و آبمیوه، مخلوط آجیل و بی‌شماری دیگر مواد غذایی و غیرغذایی استفاده می‌شود.
این نشریه دانش فعلی مخصوص کشت تجاری و حیاط خلوت انار در گرجستان و همچنین شیوه های عمومی تولید رایج در سایر مناطق تولید انار را شرح می دهد.
با این حال، باید توجه داشت که دانش محلی محدودی در دسترس است، و اطلاعات موجود در این نشریه عمدتاً بر اساس میوه‌های تولید شده در مزرعه UGA Ponder است.
انار درختچه ای به طور طبیعی متراکم، خزان کننده، بوته ای و چند ساقه است که به طور معمول تا ارتفاع 10 تا 12 فوت رشد می کند و میوه های بسیار رنگی با دانه های آبدار زیادی در داخل دارد.
در برخی مناطق، انار را به صورت درختان کوچک با یک تنه تربیت می کنند. شاخه ها باریک و خاردار هستند، در حالی که برگ ها براق و سبز تیره هستند. گل های رنگارنگ نارنجی مایل به قرمز در بهار و تابستان ظاهر می شوند و یا به شکل زنگ (ماده) یا گلدانی شکل (هرمافرودیت) هستند که نوع دوم عقیم است.
بخش خوراکی میوه که آریل نامیده می شود از صدها دانه تشکیل شده است که توسط رنگدانه های آبدار احاطه شده اند که هر کدام در یک پوشش دانه قرار دارند بسته به رقم، دانه ها نرم یا سخت هستند.
آب درون آریل از صورتی روشن تا قرمز تیره متغیر است، اما همچنین می تواند در برخی از انواع زرد یا شفاف به نظر برسد. طعم آب میوه از بسیار اسیدی تا بسیار شیرین است. پوست آن عموما صاف اما چرمی است و می تواند زرد، نارنجی یا قرمز باشد.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.