ساعتهای غواصی، ساعت گوچی زنانه طلایی ساعتهای الهامگرفته از وسایل خودرو و ساعتهای خلبانی وجود دارد، اما دستهای به نام زنانه وجود دارد. «زنان یک راز یکپارچه نیستند که همه یک چیز را بخواهند. فکر میکنم صنعت این را از دست داده است.»
اما نشانه هایی وجود دارد که وضعیت در حال تغییر است. در وبسایت محبوب ساعت Hodinkee، درصد خوانندگانی که در سال 2015 زن بودند، 2 درصد بود. کارا بارت، مدیر رسانههای اجتماعی و پروژههای ویژه، گفت: اکنون این 15 درصد است.
نیویورک تایمز برای کمک به روشن کردن آنچه زنان در یک ساعت میخواهند، با شش کلکسیونر زن از جمله خانم مکگیونی در مورد نحوه کشف عشق خود به ساعتها، مارکها و سبکهای جذاب و چگونگی آن صحبت کرد و زن بودن در دنیای سنتی مردانه ساعت است.
فراتر از همبستگی ای که با کلکسیونرهای دیگرشان به اشتراک می گذارند، علاقه شان به تماشای ساعت در اینستاگرام و عشقشان به داستان های متصل به ساعت های مکانیکی مورد علاقه شان، این زنان در اشتیاق خود به مدل هایی که معمولاً برای مردان عرضه می شود، متحد هستند.
خانم مک گیونی که در دهه 1980 در آریزونا بزرگ شد، چیزی داشت که او به عنوان «چند سواچ» توصیف کرد.
او هرگز تصور نمی کرد که تا سال 2015، شب ها و آخر هفته های خود را به شغل دوم به عنوان مدیر اجرایی گروه RedBar، یک جامعه جهانی از کلکسیونرهای ساعت اختصاص دهد.
شیفتگی خانم مکگیونی به ساعتهای مکانیکی، مانند بسیاری از این چیزها، در رسانههای اجتماعی، پس از آن شروع شد که او متوجه شد آدام کرانیوتس، دوستش و همکار سابقش در یک شرکت فناوری، جلسات هفتگی منهتن را برای گروهی از ساعتها مدیریت میکند.
علاقه مندان گردهمایی های غیررسمی، که در سال 2007 در کافه شیرجه کره ای آغاز شد، ده ها کلکسیونر را جذب کرد که برای تماشای ساعت آمده بودند و برای نوشیدن کوکتل و رفاقت ماندند.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.