بعداً تلویزیون آموزشی آموزشی:
مأموریت جدید و همراه با آن، سرمایه گذاری تلویزیون قدیمی در زمین برنامه نویسی ناشناخته در سال 1968 رخ داد.
گزارش کمیسیون کارنگی تأسیس شرکتی برای تلویزیون عمومی و افزایش سطح حمایت ایالتی و محلی برای ایستگاه های تلویزیون آموزشی (ETV) را توصیه کرد.
با تصویب این توصیه ها، شرکت پخش عمومی (CPB) تشکیل شد.
اکنون مکانیسم و وسیلهای برای حرکت فراتر از تلویزیون آموزشی به برنامههایی وجود داشت که افق دید کودکان را گسترش میداد و تخیل آنها را تحریک میکرد.
اکنون ETV برای توسعه و استفاده مؤثر از تکنیک های تولید عروسک روسی با کیفیت بالا و پیچیده که در پخش تلویزیونی تجاری رایج است، به چالش کشیده می شود.
این چالش مستلزم پول، زمان و یک رابطه کاری مؤثر بین محققان و تولیدکنندگان بود – دو گروهی که تا به حال دنیاهای جدا از هم زندگی می کردند.
کارگاه تلویزیونی کودکان (CTW) در سال 1968 برای پاسخ به چالش ETV ایجاد شد.
تولید گل سرسبد آن، خیابان Sesame، دارای بودجه بیسابقه 8 میلیون دلاری و 2 سال زمان پیش از پخش بود.
این شرکت با هدف مشخصاً متمرکز، یک پایه تأمین مالی قوی، یک تعهد تحقیقاتی قوی، و ترکیبی از استعدادهای حرفهای تولید و بورس تحصیلی، همه عناصر لازم برای مقابله با چالش خود را با موفقیت چشمگیر داشت.
اجزای برنامه برای توانایی آنها در حفظ توجه رفع فیلتر اینستاگرام مورد آزمایش قرار گرفتند.
در مدل Sesame Street، مربیان برنامه «طرحهای درس» را توسعه دادند در حالی که تولیدکنندگان آزادی خلاقیت و تخیل خود را در ارائه ابزار برنامهنویسی داشتند.
- منابع:
- تبلیغات:
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.